Over mij

Er wordt soms gedacht dat ik niet echt iets zou doen, omdat ik verlegen ben. Maar toch heb ik een gevoel voor muziek of kunst. Het is niet alsof ik ooit uit mijn dakje ga komen, en het echt ga laten zien. Maar ik doe het gewoon voor mezelf, en niemand anders plezier. 

Mijn culturele autobiografie

Eerlijk gezegd ben ik niet echt bezig met literatuur, ik probeer wel om een boek te lezen die mij iets nieuws aanleert, maar het lukt niet. Lezen, vond ik vroeger echt leuk. Het hielp me altijd voor het slapen. Maar nu tijdens mijn tienerjaren wordt het alleen moeilijker en moeilijker. Er komt dan altijd een angst over me heen, dan stress ik altijd met het idee van, ik moet begrijpen over wat het gaat. Ik kan wel boeken lezen wanneer het me echt interesseert. Maar Ik ben eerder een visueel liefhebber, omdat het niet alleen deugd doet voor mijn brein of kennis, maar voor mijn ogen. Het is altijd fijn om kunst te zien met je ogen. Wij hebben toch ogen gekregen, dus gebruik ik altijd de kans om mijn Pinterest en Instagram opgeslagen foto's en video's te bekijken. Het zit bijvoorbeeld vol met mooie kostuum ideeën, culturele plekken, haarstijlen, ... .

Maar schrijven vind ik af en toe leuk, ik deed het wel soms toen ik klein was, om mijn gevoelens te uiten. Eigenlijk nu nog steeds, dus kort samengevat in mijn dagboekje.

Ik ben met cultuur en kunst opgegroeid, LETTERLIJK. In Nigeria, mijn vaderland gebruiken ze cultuur en mythe voor alles. Ik zal een voorbeeld geven, wanneer je tand is uitgevallen dan moet je die op een dak gooien voor geluk. In westerse landen is het een beetje anders, de "tanden fee". Mensen kennen Nigeria ook door de Nollywood films en muzikanten net als bijvoorbeeld. Burna boy en Tiwa Savage. En met die 2 dingen ben ik ook vooral opgegroeid, elke dag muziek op de radio en film op de tv. En ik ben het eerlijk gezegd het niet beu, ik geniet er nog steeds van en ben er trots op.

Als kind was ik echt geïnteresseerd in muziek en dansen. Vroeger toen ik klein was dan danste ik altijd zonder schaamte overal. Dus toen ik 6 was deed ik ballet, toen ben ik een jaartje gestopt en terug begonnen. Dat was echt spijtig, ik weet niet meer waarom ik stopte. Maar dan na het 2e jaartje ben ik weer gestopt, dat kwam door mama dat weet ik nog. Maar toen ben ik weer begonnen in het 1e middelbaar en terug gestopt omdat ik dan ook nog muziekschool deed. Dus zoals je ziet, ben ik gestopt en begonnen de hele tijd.

En muziekschool, ik heb daar spijt van! Ik begon in het 6e leerjaar met notenleer, en in het 2e middelbaar kreeg ik mijn viool. Toen moest je 2 jaar notenleer en 2 jaar instrument doen. En wat ik nog spijt van heb, is dat ik mijn 4e jaar niet heb afgemaakt. Anders kreeg ik een diploma van muziekschool. Ik ben gestopt omdat ik wou concentreren op school, school was te veel geworden. Ik kan nog viool spelen, maar ben mijn boekje kwijtgeraakt. Muziekschool was leuk door de mensen in de klas, maar had niemand van mijn leeftijd daar, ik was oudste. Enigste voordeel van dit is dat ik super lenig ben en een viool kan bespelen, dus heeft een voordeel... denk ik? Maar ik zou een moord plegen om terug ballet te doen.

De voorbije 16 jaar heb ik veel meegemaakt en gezien. Misschien is mijn danscarrière voorbij, maar ik ben ook nog goed met mijn handen en ik hou van sieraden. Dus kwam ik op het idee om sieraden te maken. En ik verkoop ze ook, een win win dus. Ik ben nog steeds een muziekliefhebber, het geeft me rust en blijdschap. En dansen zal ik voor mijn kamer houden.

Maar zoveel gedaan, en geen idee hebben van wat ik in de toekomst wil doen is frustrerend. Telkens als ik erover nadenk, dan zeg ik; "dat is wel voor later", maar dit is het moment om ervoor te werken. En ook op dit moment is er niet echt iets dat ik wil doen later. Oké kralen maken, maar dat is een hobby... niet iets dat ik serieus wil nemen. Aangezien ik een wetenschappelijke richting doe, dan zal het maar dat worden. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van wetenschap en het is iets dat ik graag doe. Maar kan ik het volhouden?